Kimler Geldi Kimler Geçti

Perşembe, Şubat 16

Ben Hikaye Yazarsam Anca Romantik Olur Zaten



Ayrılığın ne demek olduğunu bilmiyor
lardı.Bilmek istemiyorlardı.İkiside birbirini bırakmamaya söz vermişti.Sonsuza kadar!Onların
aşkı sonsuza kadar sürecekti.Sıkı sıkı kenetledikleri ellerini ayırmamaya söz vermişti onlar
Birlikte oldukları zaman son konuşacakları şeydi ayrılık.Kız:Beni bırakma lütfen dayanamam..
demişti.Oğlan:Asla sevgilim,asla!Sensiz yaşayamam.Ve sonra gözleri huzurla kavuştu manzara-
nın eşsizliğinde...Kız sevdiği oğlana daha da sokuldu...Ona yaslanmak güç veriyordu ona.Her
saniye hissediyordu bunu.Çok sevinmişti oğlan sevdiği kız ona daha da yakınlaştığı için.Böy-
lece içine çekmekten doymadığı kokuyu-sevgilisinin kokusunu- daha da içine çekebildi.Doymu-
yordu kokusuna.Doyamıyordu!İçine çektiği her an içinin en derininde patlamaya hazır bir yan-
ardağ olduğunu hissediyordu.Çok derindi bu.Kokusu onu ateşliyordu sanki.Kız ise sevgilisinin 
düşüncelerini okumuş gibi gülümsedi.Böyle birşey nasıl olabiliyordu?!Bir gülümseme insanın
içine böyle nasıl işleyebilirdi!Nasıl eritebilirdi insanı!Nasıl...Bunu bilmeyi çok isterdi
oğlan.Belki o zaman sevgilisinin taptığı gülüşünün onu eritmesine engel olabilirdi.Düşünmeyi
bıraktı ve o da tatlı bir gülümsemeyle karşılık verdi kıza.Gülüşüne karşılık verene kadar ba
ya zaman geçmişti.Kendini şapşal gibi hissetti.Kızın gülüşü onu etksiz bırakıyordu.Harikay
dı bu duygu.Etkisiz kalmayı severdi eğer sevgilisi ona gülümserse.Ve tekrar manzaraya daldı
gözleri ikisininde.Konuşmadan birbirlerine sevgilerini söyleyebiliyorlardı.Etraflarından sev
gi dalgaları yayılıyordu her saniye.İkiside bunun farkındaydı.Birbirlerine sarıldıkça sevgil
erinin sıcaklığını daha da hissediyorlardı.Bugüne kadar hiç kavga etmemişlerdi.Birbirlerini
kırmaktan korktukları için falan değil.Her konuda mükemmel şekilde anlaştıkları için.Hiç zıt
düşüncelere sahip oldukları bir konu çıkmamıştı.Çıksa bile mutlaka çözüme kavuştururlardı.H
içbirşey onların sevgilerinden daha önemli değildi.Hiçbirşey onları ayıracak kadar önemli ol
amazdı.Kızın elini nazikçe eline aldı ve kokusunu içine çektikten sonra öptü.Kız başını hafi
fçe oğlana çevirdi ve gözlerini kapatarak gülümsedi.O kadar huzurluydu ki.Oğlanı ne kadar se
vdiğini düşündü.Onu sevmenin ona ne kadar huzur verdiğini...Onu sevmenin nefes almasını sağ
ladığını...Ve bunları düşündükçe daha da sevdi oğlanı.Her saniye aşkı büyüyordu.Delicesine
bağlanmıştı ona.Onu görmeden bir saniyesi geçince mutsuz ve huzursuz oluyordu.Birden iyice
yerleştiği güçlü omuzlardan kurtuldu ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurup hemen geriye
kaçtı.Çok utanmıştı.Ama kendini daha özgür hissediyordu artık.Daha mutlu.İçinden kahkahalar
atmak geldi ama oğlanın tepkisinden çekiniyordu.Onun tepkisini bekliyordu.İnanamıyordu oğlan
Sevdiği onu öpmüştü.Hem de o alev gibi dudaklarıyla.Kendini  hiç bu kadar mutlu hissetmemiş
ti.Şapşal gibi gülüyordu içinden.Donup kalmıştı.Kahkahalara boğulmamak için zor tutuyordu ke
ndini.Böyle bir mutluluğu daha önce tatmamıştı.Kız onu öptükten sonra hemen geriye kaçmıştı
ve çok utandığı da belliydi.Çevik bir hareketle kızın başını çevirdiği yöne oturdu.Gözlerini
yere indirmişti utancından.Nazikçe başını yukarı kaldırdı kızın.Gözgözeydiler.Sonsuza kadar
böyle kalabilirlerdi.Oğlanın içinde savaşıyordu duyguları.Kızı öpmek için duyduğu delice ar
zu ve kızı korkutmaması için öpmemesi gerektiği gerçeği.Birincisi baskın çıktı ve dudakları
büyük bir açlıkla birleşti.Sabah olduğunda ikiside dün geceyi anımsadılar ve içlerini büyük
bir huzur kapladı.Kız oğlanın göğsünde uyuyordu.Sevgilisini uyandırmadan onu yumuşak bir şek
ilde öpüp ayağa kalktı ve kıyafetlerini giydi çabukça.Ses çıkarmadan.Ona harika bir kahva
ltı hazırlamak istiyordu.Aşağı dereden su almaya giderken dikkatli olması gerekiyordu.Çünkü
bu dağda tehlikeler eksik olmazdı.En büyük tehlike ise ölümcül olan uçurumlardı.Ama kız bili
rdi bu yolları.Sevgilisine kavuşmak için kaç kez geçmişti bu yollardan.Tatlı tatlı şarkı mır
ıldanırken dün gecenin huzuruyla aniden bir ses duygu ve başını  oraya çevirdi.Küçük bir çoc
ukla onu uçuruma sürüklemiş olan kocaman bir keçi.Kız düşünmeden oraya koştu çocuğu tuttuğu
gibi güvenli bir yere attı.Keçide korkup gitmişti.Ama dengesini kaybetti ve uçurumdan aşağı
düştü.Çığlıkları duyuluyordu.Son anda bir dala tutunmuştu ve yukarıya çıkamıyordu.Sevgilisin
in çığlıklarını duyan oğlan koşmaya başladı.Ama dal gitgide kayıyordu ve kızın diğer eli kay
mıştı sadece tek eliyle dayanmaya çalışıyordu.Artık dayanacak gücü kalmamıştı çığlıkları duy
ulmuyordu.Nefesi de tükenmişti.Elini bırakırken ağzından çıkan son şey seni seviyorum oldu..
Ve tam bıraktığı anda sevgilisinin güçlü eli onu yakalamıştı.Onu hemen yukarı çekti ve kucağ
ına oturttu.Kız çok korkmuştu.Sevgilisi ona sımsıkı sarıdı ve korkmamasını onu bir daha hiç
bırakmayacağını söyledi.Kıza güç vermeye çalışıyordu ama kendisi yıkılmıştı.Gözlerinden akan
yaşları kimse görmüyordu.Bu onlara büyük bir ders olmuştu.Bir daha birbirlerini bırakmamaya
yemin ettiler.Ve bir daha asla birbirlerini bırakmadılar.Ayrılığı yenmişlerdi...


Evet.Ne kadar romantiğim değil mi?Bir hikaye yazayım dedim ortaya çıkan bu.Vıcık vıcık bir aşk oldu.Çok abartmışım dimi ya?Ayrıca çok mantıksız.Kahvaltı hazırlayacak dereden su almaya gidiyo :D Hayalgücüme bir kez daha hayran kaldım.Benden adam olmaz.

2 yorum:

Söylemek istediğin birşey varsa dök içini çekinme :) İyi ya da kötü farketmez burada adam öldürmüyoruz ya! :)