CUSSOM...

İlk defa hissettim beni istemediğini.Hiç yüzüme çarpılmamıştı bu gerçek.Hatta böyle bir düşüncenin var olduğunu bile düşünmemiştim.Bu kadar bencilim demek.Tek düşündüğüm bana geri dönmek istediğiydi.Tek düşündüğüm hala beni deliler gibi sevdiğiydi.Ama nasıl böyle düşünebilirim ki!!Nasıl!Ne hakla!İnanamıyorum kendime.Onu terkeden bendin değil mi? Ondan ayrılan deli gibi sevdiğim halde giden bendin.Üstelik sebebini de açıklamamışken.Öylece çekip gitmek...Yaptığım aynen buydu işte şerefsizlik.Hayatta yapılabilecek en büyük şerefsizliği yapmıştım.Ve ondan hala beni sevmesini bekliyordum.İnanamıyorum.Onu kaybettim.Onu kaybettiğime inanamıyorum.Onu böylece kaybetmek! Ben beni yine affeder diye düşünmüştüm her ne kadar ona beni affetmene yüzüm yok desem de! İnsanlar ne kadar ikiyüzlü olabiliyorlar bunu kanıtlıyorum her geçen gün.Şaşırmamak elde değil .Hangi suratımla şaşıracağımı şaşırmış durumdayım.Çaresizim.Tek çare ağlamak mı? Yaşlar akınca geçiyor mu sanki acılar.Ben acı çekmek istiyorum.Ben imkansızı istiyorum.İmkansızımı istiyorum.O imkansızdı.O acı vermezdi ama ben acı çekerdim yine de .Herşey ondaydı.Heyecan,aşk,tutku,cazibe,akıl,güzellik,iyi kalplilik...Ve melek... Melekti o:) Benim meleğimdi...Ama istemedi beni.İstedi aslında.Ama eskisi gibi arzuladığı gibi arzulamadı beni.Hissetmiştim.Onun hissettiği gibi.O nasıl benim ondan gitmek istediğimi hissetmişse bende onun beni eskisi gibi istemediğini hissettim.Hatta belki başka bir sevdiği vardı...Olamaz mı? Neden olamasın.Mutlu olsun Allahım sadece mutlu olsun:) O kadar şerefsizlik yaptım ki deli gibi kıskandığım halde birisiyle tanışsın istiyorum.Evet sevsinler birbirlerini tanrım çok zor...Sevsinler ama beni istediği gibi istemesin onu.Bana seni seviyorum dediği gibi gözleri parlamasın...Ağlamasın Allahım...Ağlamasın.Yalvarırım:) Ben ölümle sevişmeye gidiyorum.Geri dönemezsem hani olur da tesadüfen girersin belki görürsün... Seni seviyorum CUSSO:)